검색 상세

A Study on Perception and Reporting Intention of Child Abuse in Cambodia : Focused on Higher Education Background

캄보디아에서의 아동학대에 대한 인식과 신고 의도의 관한 연구: 고학력 배경 중심으로

  • Huot Vanny (후엇완니, 서강대학교 공공정책대학원)

초록/요약

Abstract A Study on Perception and Reporting Intention of Child Abuse in Cambodia : Focused on Higher Education Background The purpose of this study is to examine the perception of Cambodian people about child abuse (physical abuse, emotional abuse, sexual abuse, and neglect). It also aims to measures the reporting intention of child abuse of Cambodian people and identify the factors that influent the intention of reporting child abuse. This study is a cross-sectional study and conducted using quantitative research. The study was collected participants’ perspectives on the topic from the Cambodian people age of 20 to 69 years old and currently living in Cambodia. The survey conducted using an online survey via Google Form and focused on the respondents who have a higher education background 372. The survey materials were translated from English and Korean measurement scale to Cambodian language for ease of understanding for the targeted participants. The independent variables of the study were the perception of the seriousness of child abuse (16 items of measurement scale ), the perception of the effectiveness of reporting child abuse (6 items of measurement scale), and the perception of the barrier of reporting child abuse (9 items of measurement scale). The dependent variable measures the intention of the participants representing Cambodian people whom they “would report” or “would not report,” if child abuse occurred in the neighbor house. The data analyzed the descriptive statistics, t-tests, one-way ANOVA tests, Chi-squared test, Pearson`s correlations, and the Logistic Regression for the statistical processing by using SPSS 21.0 version. The result of the study was described as follows. Firstly, the perception of the seriousness of child abuse conducted in four forms. All forms of perception level were high. The perception of the seriousness of sexual abuse was highest, and the perception of the seriousness of the neglect was lowest. In addition, the study also examined the different perceptions of demographic characteristics. The perception level of the seriousness of sexual abuse by occupation was a significant difference. The perception level of the employees was highest. The comparison of the perception level by the group of people who has one child and many children also appeared a significant different. The perception level of the seriousness of physical abuse, emotional abuse, and neglect by the group that has one child was higher than the group of people who has many children. Secondly, the overall perceived level of the seriousness and the perception of the effectiveness of the reporting child abuse was high. But one of the measurement scales of the effectiveness of reporting child abuse at item number 6 was low "I want to report child abuse, but I do not have enough information on reporting procedures and report." Furthermore, the overall perception of the barrier of reporting on child abuse was moderate, but the measurement scales of some items were high. On the other hand, age, living area, parent status, education levels also showed significant differences in perception of the effectiveness of reporting child abuse. The comparison between the group who has one child and many children about the perception of the seriousness of child abuse also was a significant difference. Thirdly, according to the result, 88.4% of respondents responded to “would report” the child abuse if the child abuse occurs in the neighbor house. It can interpret that it is a high percentage of reporting intention of child abuse from the Cambodian people who has a higher education background. Moreover, the comparison of reporting intention of child abuse between variables was not a significant difference. It can interpret that Cambodian people who have a higher education background have similar intentions about reporting child abuse. Fourthly, the perception of effectiveness and barriers of reporting child abuse are the factors that effect the intention of reporting child abuse, but the perception of the seriousness of child abuse does not a factor that affected reporting intention. The result of the study showed Cambodian people has the high intention of reporting child abuse. It showed that they ready to report child abuse case if the society more provides the appropriate service to improve the factor that influenced their intention and would be more motivate them to be active about reporting child abuse. Besides, this study also aims to provide necessary data related to Cambodian's perception and reporting intention about child abuse in Cambodia. It can apply as the basic document in the future for further studies related to child abuse such as child protection, child abuse prevention, and intervention.

more

초록/요약

ការសិក្សាអំពីការយល់ឃើញនិងការរាយការណ៍អំពីចេតនារំលោភបំពានលើកុមារនៅកម្ពុជា ៖ ផ្តោតលើឣ្នកមានប្រវិត្តឣប់រំខ្ពស់ គោលបំណងនៃការសិក្សានេះគឺដើម្បីពិនិត្យមើលការយល់ឃើញរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាអំពីការរំលោភបំពានលើកុមារ (ការរំលោភបំពានលើរាងកាយ ការរំលោភបំពានផ្លូវចិត្ត ការរំលោភបំពានផ្លូវភេទនិងការធ្វេសប្រហែស) ។ វាក៏មានគោលបំណងដើម្បីវាស់វែងពីចេតនារាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារពីប្រជាជនកម្ពុជានិងឈានទៅកំណត់កត្តាដែលជះឥទ្ធិពលដល់ចេតនានៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារ។ ការសិក្សានេះគឺជាការសិក្សាបែប cross-sectional study និងសិក្សាដោយ quantitative research។ ការសិក្សានេះត្រូវបានប្រមូលទស្សនវិស័យរបស់អ្នកចូលរួមលើប្រធានបទពីប្រជាជនកម្ពុជាដែលមានអាយុពី ២០ ទៅ ៦៩ ឆ្នាំហើយបច្ចុប្បន្នកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ការស្ទង់មតិនេះធ្វើឡើងដោយប្រើការស្ទង់មតិតាមអ៊ិនធឺរណែតនិងផ្តោតលើអ្នកឆ្លើយសំណួរដែលមានប្រវត្តិអប់រំខ្ពស់ចំនួន ៣៧២នាក់ ។ ឯកសារស្ទង់មតិត្រូវបានបកប្រែពីខ្នាតវាស់ភាសាអង់គ្លេសនិងភាសាកូរ៉េទៅជាភាសាខែ្មរដើម្បីងាយស្រួលយល់សម្រាប់អ្នកចូលរួមគោលដៅ។ Independent variables មានការយល់ឃើញនៃភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភបំពានលើកុមារ (ខ្នាតរង្វាស់ចំនួន ១៦) ការយល់ឃើញពីប្រសិទ្ធភាពនៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារ (ខ្នាតរង្វាស់ចំនួន ៦) និងការយល់ឃើញពីឧបសគ្គនៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារ (ខ្នាតរង្វាស់ចំនួន ៩) ។ Dependent variable វាស់វែងចេតនារបស់អ្នកចូលរួមដែលតំណាងឱ្យប្រជាជនកម្ពុជាដែលពួកគេ“ នឹងរាយការណ៍” ឬ“ នឹងមិនរាយការណ៍”ប្រសិនបើមានការរំលោភបំពានលើកុមារបានកើតឡើងនៅក្នុងផ្ទះអ្នកជិតខាង។ ទិន្នន័យនេះដំណើរការស្ថិតិដោយប្រើ SPSS ២១.០ សម្រាប់វិភាគស្ថិតិពិពណ៌នា, t-tests, one-way ANOVA tests, Chi-squared test, Pearson`s correlations, Logistic Regression។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាត្រូវបានពិពណ៌នាដូចខាងក្រោម។ ទីមួយការយល់ឃើញពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភបំពានលើកុមារធ្វើឡើងជា ៤ ទម្រង់។ គ្រប់ទម្រង់នៃការយល់ឃើញមានកំរិតខ្ពស់។ ការយល់ឃើញអំពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភបំពានផ្លូវភេទគឺខ្ពស់ជាងគេហើយការយល់ឃើញពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការធ្វេសប្រហែសគឺទាបជាងគេ។ ក្រៅពីនេះការសិក្សាក៏បានពិនិត្យការយល់ឃើញខុសគ្នានៃលក្ខណៈប្រជាសាស្ត្រ។ កម្រិតនៃការយល់ឃើញពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភបំពានផ្លូវភេទដោយមុខរបរគឺមានភាពខុសគ្នាគួរឱ្យកត់សម្គាល់។ កម្រិតនៃការយល់ឃើញរបស់និយោជិកគឺខ្ពស់ជាងគេ។ ការប្រៀបធៀបកម្រិតនៃការយល់ឃើញដោយក្រុមមនុស្សដែលមានកូនម្នាក់និងកូនច្រើនក៏បានបង្ហាញពីភាពខុសគ្នាគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។ កម្រិតនៃការយល់ឃើញពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភបំពានលើរាងកាយ ការរំលោភបំពានខាងផ្លូវចិត្តនិងការធ្វេសប្រហែសរបស់ក្រុមដែលមានកូនម្នាក់ខ្ពស់ជាងក្រុមដែលមានកូនច្រើន។ ទីពីរកំរិតយល់ឃើញជាទូទៅនៃភាពធ្ងន់ធ្ងរនិងការយល់ឃើញអំពីប្រសិទ្ធភាពនៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារគឺខ្ពស់។ ប៉ុន្តែខ្នាតរង្វាស់មួយនៃប្រសិទ្ធភាពនៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារនៅចំណុចទី ៦ គឺមានកម្រិតទាប“ ខ្ញុំចង់រាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារប៉ុន្តែខ្ញុំមិនមានព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ស្តីពីនីតិវិធីរាយការណ៍និងព័ត៌មានរាយការណ៍ទេ” ។ លើសពីនេះទៀតការយល់ឃើញសរុបនៃឧបសគ្គអំពីការរាយការណ៍ការរំលោភបំពានលើកុមារគឺមានកម្រិតមធ្យមប៉ុន្តែខ្នាតវាស់វែងមួយចំនួនមានកំរិតខ្ពស់។ ម៉្យាងវិញទៀតអាយុ តំបន់រស់នៅ ស្ថានភាពជាឪពុកម្តាយ កម្រិតអប់រំក៏បង្ហាញពីភាពខុសគ្នាគួរឱ្យកត់សម្គាល់ក្នុងការយល់ឃើញពីប្រសិទ្ធភាពនៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារផងដែរ។ ការប្រៀបធៀបរវាងក្រុមដែលមានកូនម្នាក់និងកូនច្រើនអំពីការយល់ឃើញនៃភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភបំពានលើកុមារក៏ខុសគ្នាគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។ ទីបីយោងទៅតាមលទ្ធផល ៨៨,៤% នៃអ្នកឆ្លើយសំណួរបានឆ្លើយ “ នឹងរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារប្រសិនបើមានការរំលោភបំពានលើកុមារកើតឡើងនៅផ្ទះអ្នកជិតខាង។ វាអាចបកស្រាយបានថាវាជាភាគរយខ្ពស់នៃចេតនារាយការណ៍ពីការរំលោភបំពានលើកុមារពីប្រជាជនកម្ពុជាដែលមានប្រវត្តិអប់រំខ្ពស់។ ម៉្យាងទៀតការប្រៀបធៀបចេតនារាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារតាមលក្ខណៈប្រជាសាស្ត្រគឺមិនមានភាពខុសគ្នាគួរឱ្យកត់សម្គាល់ទេ។ វាអាចបកស្រាយថាប្រជាជនកម្ពុជាដែលមានប្រវត្តិអប់រំខ្ពស់មានចេតនាស្រដៀងគ្នាក្នុងការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារ។ ទីបួនការយល់ឃើញពីប្រសិទ្ធភាពនិងឧបសគ្គនៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារគឺជាកត្តាដែលជះឥទ្ធិពលដល់ចេតនានៃការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារប៉ុន្តែការយល់ឃើញអំពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃការរំលោភបំពានលើកុមារមិនមែនជាកត្តាដែលជះឥទ្ធិពលដល់ចេតនារាយការណ៍នោះទេ។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាបង្ហាញថាប្រជាជនកម្ពុជាមានចេតនាខ្ពស់ក្នុងការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារ។ វាបានបង្ហាញថាពួកគេត្រៀមខ្លួនដើម្បីរាយការណ៍អំពីករណីរំលោភបំពានលើកុមារប្រសិនបើសង្គមផ្តល់សេវាកម្មសមរម្យបន្ថែមទៀតដើម្បីកែលំអកត្តាដែលជះឥទ្ធិពលដល់ចេតនារបស់ពួកគេហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឱ្យមានសកម្មភាពក្នុងការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារ។ ក្រៅពីនេះការសិក្សានេះក៏មានគោលបំណងផ្តល់ទិន្នន័យចាំបាច់ទាក់ទងនឹងការយល់ឃើញនិងចេតនារាយការណ៍របស់ប្រជាជនកម្ពុជាអំពីការរំលោភបំពានលើកុមារនៅកម្ពុជា។ វាអាចអនុវត្តជាឯកសារមូលដ្ឋាននាពេលអនាគតសម្រាប់ការសិក្សាបន្ថែមដែលទាក់ទងនឹងការរំលោភបំពានលើកុមារដូចជាការការពារកុមារ ការអន្តរាគមន៍និងការបង្ការការរំលោភបំពានលើកុមារ។

more

초록/요약

초록 캄보디아에서의 아동학대에 대한 인식과 신고의도의 관한 연구 : 고학력 배경 중심으로 본 연구의 목적은 아동 학대 (신체적 학대, 정서적 학대, 성적 학대 및 방임)에 대한 캄보디아 일반인의 인식을 살펴 보았다. 또한 캄보디아인의 아동 학대 신고 의도를 측정하며 신고 의도에 영향을 미치는 요인을 파악하기 위한 연구였다. 본 연구는 횡단 연구이고 양적 연구로 수행되었다. 연구대상자는 현재 캄보디에서 거주하고 있는20 세부터 69 세까지 캄보디아인으로부터 주제에 대한 연구 대상자들의 관점을 수집했다. 설문 조사는 Google 설문지를 통해 온라인 설문 조사를 수행되었으며 고학력 배경을 가진 댕상자 372 명 중심으로 데이터 분석했다. 설문지는 대상자에게 손조롭게 이해를 돕기 위해 영어와 한국어 측정 척도를 캄보디아어로 번역되었다. 연구의 독립변수는 아동 학대에 대한 심각성 인식 (측정 척도 16 문항), 아동 학대 신고 효과성에 대한 인식 (측정 척도 6 문항), 아동 학대 신고에 대한 장애 인식이었다 (측정 항목 9 문항). 종속 변수는 아동 학대가 발생한다면 “신고하겠다”또는“비신고하겠다”로 캄보디아인들의 의도를 측정했다. 데이터 분석 방법은 SPSS 21.0 버전을 사용하여 통계 처리를 하였는데 인구통계학적특성, t- 검정, 일원 분산 분석 검정, 카이 제곱 검정, Pearson의 상관 관계 및 로지스틱 회귀 분석으로 활용하였다. 본 연구의 결과는 다음과 같다. 첫째, 아동 학대에 대한 심각성 인식은 네 가지 형태로 진행되었다. 모든 학대 형태의 인식 수준이 높게 나타났다. 성적 학대에 대한 심각성 인식은 가장 높았고 방임 심각성 인식은 가장 낮게 나타났다. 또한 본 연구는 인구 통계 학적 특성에 대한 다양한 인식을 살펴 보았다. 직업 유형에 따른 성적 학대의 심각성에 대한 인식 수준 차이는 유의하게 나타났다. 회사원의 인식 수준이 가장 높게 나타났다. 자녀 1명 가진 집단과 자녀가 많은 집단에 대한 신체적학대, 정서적학대, 방임에 대한 인식 수준 차이도 유의하게 나타났다. 둘째, 심각성에 대한 전반적인 인식 수준이 높았으며 아동 학대 신고 효과성에 대한 전반적인 인식 수준도 높았. 그러나 6번 척도 항목에서는 "저는 아동 학대를 신고하고 싶지만 신고 절차 및 신고에 대한 정보가 충분하지 않습니다" 낮게 나타났다. 또한 아동 학대 신고 장애에 대한 전반적인 인식은 중간보다 약간 낮았지만 일부 항목의 측정 척도는 높게 나타났다. 한편, 연령, 거주 지역, 부모의 자격, 교육 수준에 따른 아동 학대 신고에 대한 효과성 인식이 유의 한 차이를 보였다. 자녀 한 명이 가진 집단과 자녀를 많이 가진 집단 간의 비교도 유의하게 나타났다. 셋째, 아동 학대가 이웃에서 발생하면 학대를“신고하겠다”라는 응답자의 88.4%가 응답했다. 고학력 배경을 가진 캄보디아의 아동 학대에 대한 신고 의도가 높다는 것을 해석 할 수 있었다. 또 다른 한 편에 변수 간 아동 학대에 대한 신고 의도 비교는 큰 차이가 없는 것으로 보였다. 고학력 배경을 가진 캄보디아인들은 아동 학대 신고에 대해 비슷한 의도를 가지고 있음을 해석 할 수 있었다. 넷째, 아동 학대 신고의 효과성과 신고 장애에 대한 인식은 아동 학대 신고 의도에 영향을 미치는 요소로 나타났지만 아동 학대 심각성에 대한 인식은 신고 의도에 영향을 미치지 않았다. 본 연구의 결과를 살펴 보면 캄보디아 일반인의 전반적인 인식이 아동 학대 신고 의도가 높은 것으로 보여 주었다. 따라서 사회가 적절한 서비스를 제공하고 그들의 신고 의도에 영향을 미치는 요인을 개선하며 아동 학대 신고를 적극적으로 동기를 제공한다면 그들이 아동 학대 사건을 신고할 준비가 되었다는 것을 보일 수 있었다. 아울러, 본 연구는 캄보디아에서의 아동 학대에 대한 인식과 신고 의도에 관련된 기초 자료를 제공할 목적이었다. 앞으로 아동 보호, 아동 학대 예방 및 개입 등에 관한 후속연구에게 기초 자료로 적용 할 수 있을 것이다.

more
반출 Meta View 목록